معرفی آپوپتوز

سلول های بدن انسان محکوم به مرگ هستند که برخی از آنها فیزیولوژیکی و برخی دیگر آسیب شناسی هستند. تحقیقات در مورد روند مرگ سلولی به کانونی در تحقیقات بیولوژیکی و پزشکی تبدیل شده است. مشخص شده است که حداقل دو راه برای مرگ سلولی وجود دارد، یعنی نکروز سلولی و آپوپتوز. نکروز سلولی از دیرباز به عنوان راهی برای مرگ سلولی شناخته شده است، در حالی که آپوپتوز به تدریج به عنوان راهی برای مرگ سلولی شناخته می شود.

آپوپتوز یک پدیده بیولوژیکی اساسی سلول ها است که نقش اساسی در حذف سلول های ناخواسته یا غیر طبیعی توسط ارگانیسم های چند سلولی ایفا می کند. نقش مهمی در تکامل موجودات، پایداری محیط داخلی و توسعه سیستم های متعدد دارد. آپوپتوز نه تنها نوع خاصی از مرگ سلولی است، بلکه دارای اهمیت بیولوژیکی مهم و مکانیسم‌های بیولوژیکی مولکولی پیچیده است.

آپوپتوز فرآیندی است که به شدت توسط چندین ژن کنترل می شود. این ژن ها بین گونه ها بسیار محافظه کار هستند، مانند خانواده Bcl-2، خانواده کاسپاز، انکوژن مانند C-myc، ژن سرکوبگر تومور P53 و غیره. با توسعه فناوری زیست شناسی مولکولی، درک قابل توجهی از روند آپوپتوز سلول های مختلف، اما مکانیسم دقیق آپوپتوز هنوز کاملا مشخص نیست. اختلال آپوپتوز ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم با بروز بسیاری از بیماری ها مرتبط باشد. به عنوان مثال، تومور، بیماری خودایمنی و غیره، عوامل زیادی وجود دارند که می توانند آپوپتوز را القا کنند، مانند پرتوها، داروها و غیره.

برخی از ساختارهای فیزیولوژیکی انسان متعلق به آپوپتوز طبیعی است، مانند مرحله دم انسان، که در آن دم به طور خودکار در طول تکامل آپوپتوز می شود.