آپوپتوز و مرگ برنامه ریزی شده

در واقع، به معنای دقیق لغوی، تفاوت زیادی بین مرگ سلولی برنامه ریزی شده (PCD) و آپوپتوز وجود دارد. مفهوم مرگ سلولی برنامه ریزی شده در سال 1956 مطرح شد. PCD یک مفهوم کاربردی است، که توصیف می کند که مرگ سلولی مشخص در یک ارگانیسم چند سلولی بخشی از پیش تعیین شده از رشد فردی است و تحت کنترل دقیق برنامه است. به عنوان مثال، هنگامی که یک قورباغه به قورباغه تبدیل می شود، دم آن ناپدید می شود و تعداد زیادی سلول در طول دگردیسی می میرند. مرگ سلولی باید در ناپدید شدن تارهای بین انگشتی، همجوشی فک، رشد شبکیه و رشد طبیعی سیستم ایمنی پستانداران بالاتر نقش داشته باشد. این مرگ‌های سلولی مختلف در فرآیند رشد بدن یک ویژگی مشترک دارند: پراکنده، یک به یک، می‌میرند و از بافت‌های طبیعی ناپدید می‌شوند، بدن واکنش التهابی ندارد و برای رشد کل بدن مفید و ضروری است. بنابراین، در نظر گرفته می‌شود که مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده در رشد حیوان یک مفهوم رشدی است، در حالی که آپوپتوز یک مفهوم مورفولوژیکی است که شکل کاملاً متفاوتی از مرگ سلولی از نکروز را با مجموعه کاملی از ویژگی‌های مورفولوژیکی توصیف می‌کند. با این حال، به طور کلی اعتقاد بر این است که مفاهیم آپوپتوز و مرگ برنامه ریزی شده را می توان به جای هم استفاده کرد و معنای مشابهی دارد.