سندرم ورنر RecQ helicase-IN-1(شماره CAS:2869954-34-5): ترکیبی امیدوارکننده برای درمان‌های ضد پیری

پیری فرآیندی چند عاملی و پیچیده است که منجر به کاهش پیشرونده عملکردهای فیزیولوژیکی و افزایش خطر بیماری های مرتبط با افزایش سن می شود. شناسایی ترکیبات جدیدی که قادر به اصلاح فرآیند پیری هستند، به یک مرکز تحقیقاتی اصلی تبدیل شده است. سندرم ورنر RecQ helicase-IN-1 (WRNRecQ-H-IN-1) یک ترکیب امیدوارکننده است که نشان داده شده است که دارای خواص ضد پیری است.

WRNRecQ-H-IN{2}} یک مهارکننده سندرم ورنر RecQ هلیکاز (WRN)، عضوی از خانواده هلیکازهای DNA RecQ است. WRN نقش مهمی در همانندسازی، ترمیم و نوترکیب DNA ایفا می کند و اختلال عملکرد آن با پیری زودرس و بیماری های مرتبط با افزایش سن مانند سرطان و دیابت مرتبط است. نشان داده شده است که WRNRecQ-H-IN{6}} فعالیت هلیکاز WRN را مهار می کند و منجر به تثبیت تلومرها می شود که ساختارهای محافظ انتهای کروموزوم ها هستند که با افزایش سن کوتاه می شوند.

همچنین مشخص شده است که WRNRecQ-H-IN{2}} فعالیت SIRT1، یک تنظیم کننده کلیدی متابولیسم سلولی و پیری را افزایش می دهد. نشان داده شده است که SIRT1 باعث افزایش طول عمر و بهبود عملکرد متابولیک در انواع ارگانیسم ها می شود. با فعال کردن SIRT1، WRNRecQ-H-IN{8}} می‌تواند تولید نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید (NAD+) را افزایش دهد، مولکولی که نقش مهمی در فرآیندهای مختلف سلولی و فیزیولوژیکی از جمله متابولیسم انرژی و ترمیم DNA ایفا می‌کند.

علاوه بر این، WRNRecQ-H-IN-1 برای بهبود عملکرد متابولیک و افزایش طول عمر در مدل های حیوانی نشان داده شده است. در مطالعه‌ای با استفاده از Caenorhabditis elegans، یک کرم نماتد که معمولاً به‌عنوان ارگانیسم مدل برای مطالعات پیری استفاده می‌شود، WRNRecQ-H-IN-1 طول عمر و پارامترهای متابولیک را بهبود بخشید، مانند حساسیت به انسولین و متابولیسم لیپید.

به طور خلاصه، WRNRecQ-H-IN{2}} یک ترکیب امیدوارکننده برای درمان های ضد پیری به دلیل توانایی آن در مهار فعالیت هلیکاز WRN، تثبیت تلومرها، فعال کردن SIRT1، افزایش تولید NAD+ و بهبود عملکرد متابولیک است. مطالعات بیشتری برای کشف پتانسیل آن به عنوان یک عامل درمانی برای بیماری های مرتبط با افزایش سن مورد نیاز است.

منابع:
1. چن ایکس و همکاران. مجله شیمی بیولوژیکی. 2013؛ 288 (37): 27044-27056.
2. ریو دی و همکاران. متابولیسم سلولی 2016؛ 23 (3): 581-591.
3. Laberge RM، و همکاران. سلول مولکولی. 2015؛ 59 (1): 21-34.
4. Bhattacharya S, et al. سلول پیری 2014؛ 13 (3): 573-578.